Przygotował Monter
Kotły kondensacyjne to najpopularniejsze sprzęty wybierane przez inwestorów do grzania budowanych domów. Jest to korzystny i efektywny pomysł na odgrzewanie. Kondensacja w piecu to zwyczajnie skroplenie pary wodnej zawartej w gazach spalinowych. Ze spalania paliw wydobywczych, składających się przede wszystkim ze związków węgla i wodoru, otrzymuje się CO2 i parę wodną. Woda jest też jednym ze składników wybranego paliwa oraz powietrza atmosferycznego, które dochodzi do palnika kotła. W rezultacie gazy spalinowe z kotłów w dużej części złożone są z pary wodnej. Tradycyjne kotły bez możliwości procesu kondensacji nie korzystają z całej energii skumulowanej w spalanym w nich materiale opałowym. Część, określana ?ciepło utajone?, ulatuje z parą wodną razem ze spalinami. By do ogrzewania wody w piecu zostało zagospodarowane oraz ciepło utajone, para wodna zawarta w spalinach musi się skroplić, ponieważ w tym procesie jest uwolniona energia. W okolicznościach, jakie występują w układzie odprowadzania spalin pieca kondensacyjnego (skład mieszaniny gazu, ciśnienie), szybko podlega ona skropleniu, czyli przeobraża się ze stanu gazowego w ciekły. Wystarczające jest, by gazy spalinowe obniżyły swoja temperaturę w wymienniku ciepła pieca do temperatury punktu rosy, jaka dla gazu ziemnego wykorzystanego w dobrze regulowanym palniku wynosi mniej więcej 57°C. Powstały kondensat, czyli skondensowana para wodna, to odpad opisanego cyklu. Jest usuwany poprzez odpływ kondensatu na zewnątrz pieca.